Start cruise naar Alaska (USA).

De dag begon vroeg, namelijk om … 02:00 uur! Niene was klaarwakker. We hebben haar genegeerd, waardoor ze weer is gaan slapen tot 05:00 uur, maar toen was ze echt wakker. Waarschijnlijk had ze honger, want ze viel een krentenbol, knijptoetje en fles water zowat aan. Ze heeft kennis gemaakt met een jetlag! Waarschijnlijk zal het even duren voordat ze een goed ritme heeft, maar het komt vast goed. Gelukkig is ze erg vrolijk.

Aeva is een schatje. Niene en zij hebben heel lief samen gespeeld. Het is duidelijk, dat ze elkaars taal niet hoeven te begrijpen en spreken.

’s-Morgens hebben we rustig aangedaan. We hebben heerlijk ontbeten en gekletst met Jennifer en Brett, terwijl Niene en Aeva samen speelden. Toen Niene een slaapje ging doen, was Aeva een beetje beledigd. Dedmer heeft op de motor van Brett gereden; een zwarte Kawasaki Vulcan. Misschien, dat Dedmer nog een keertje gaat motorrijden met Robbert en Brett.

’s-Middags ging Brett werken en heeft Jennifer ons naar de cruise-terminal in Vancouver gebracht. We hebben een klein beetje van Vancouver Downtown gezien. Van een bepaalde wijk schrokken we een beetje; we zagen voornamelijk prostituees, zwervers, junks, etc… De armoede was duidelijk zichtbaar. Spontaan werden we onze komaf dankbaar.

Aangekomen bij het cruiseschip “MS Volendam” van “Holland America Line” hebben we onze bagage afgegeven. We hebben niet direct ingecheckt, maar eerst nog met Jennifer en Aeva gedronken en gegeten. We hadden een mooi uitzicht over het water op “Stanley Park”, Vancouver. Daarna werd het echt tijd om afscheid te nemen. Aeva moest huilen, want ze wilde, dat Niene bij haar zou blijven … zo lief! We hebben haar, tevergeefs, geprobeerd uit te leggen, dat we elkaar over een week weer zien. Als het schip weer aanmeert bij Vancouver, komt Jennifer ons halen en brengt ons naar de campermaatschappij. Met de camper zullen we naar het huis van Jennifer rijden om er te overnachten. Hierdoor hebben we de tijd om boodschappen te doen en de camper in te ruimen.

We zijn erg dankbaar voor de gastvrijheid van Jennifer en haar familie. Niets is hen teveel; ze nemen vrij van hun werk, Jennifer wilt onze spullen wassen en we mogen van alles lenen, zoals handdoeken, een reisbed en rugdrager voor Niene, fietsen, kano’s en zelfs een auto van Robbert als we de camper hebben teruggebracht en nog een aantal dagen bij Jennifer verblijven, voordat we terug gaan naar Nederland. In deze periode is het ook Canadese “Thanksgiving” en willen ze de familie bij elkaar hebben voor een grote barbecue. Ze zijn zo blij, dat we er zijn.

Aan de achtersteven van het schip wappert een mooie Nederlandse vlag. Ook staat op de achtersteven de productieplaats in grote letters: ROTTERDAM!!! Christa is trots! Zelfs de kapitein is een Nederlandse man.

Aangekomen in de kamer/hut wilden we Niene naar bed brengen, maar iedereen is verplicht om de veiligheidsinstructies bij te wonen. Elke kamer/hut heeft een nummer welke correspondeert met een reddingsboot. Bij deze reddingsboot kregen we veiligheidsinstructies. Terug in de kamer/hut is Niene naar bed gebracht en sliep vrijwel direct. Zelf zijn we ook gaan slapen. We hadden geen wekker gezet, omdat we het vermoeden hadden, dat Niene ongeveer anderhalf uur zou slapen. Na een paar uur schrokken we wakker en bleek het 18:30 uur te zijn. Niene sliep nog steeds. We wilden eten, maar hebben haar, tevergeefs, geprobeerd wakker te maken en dus laten slapen. Het is ook niet raar; de afgelopen dagen is er veel gebeurd en dit moet ze verwerken. Ze heeft weinig tot niet gegeten en ook haar avondeten overgeslagen, maar geeft vanzelf aan wanneer ze honger heeft. We merken ook vanzelf hoe laat ze wakker is. We hopen morgenochtend, maar zijn bang, dat het vannacht gaat worden. We hadden toch best honger, dus … hulde aan roomservice!

De kamer/hut is gelegen aan de “Dolphin Deck” en niet heel groot, maar wel schoon en luxe. Het is een binnenkamer/hut, dus zonder ramen, maar hier hebben we niet veel last van. Dedmer gaat regelmatig naar buiten om te roken.

Een minpuntje: in verband met hygiëne mag Niene niet zwemmen op het schip, zolang ze niet zindelijk is. Ook niet met zwemluiers. Er staat babyvoeding op de kamer, maar heel babyvriendelijk is het schip niet. We moeten het één en ander zelf regelen of het is niet mogelijk. We hebben überhaupt weinig tot geen kinderen en mensen van onze leeftijd gezien op het schip. De gasten zijn voornamelijk op latere leeftijd en beschouwen Niene als hun kleinkind, omdat ze die van zichzelf moeten missen tijdens hun vakantie. Een overkill aan aandacht voor Niene dus.

Het is een groot en luxe schip met een duidelijk en soms streng regelement. Politiemensen als Dedmer en Christa moeten wennen aan deze autoriteit. Eten en standaarddranken zijn inbegrepen, maar voor de rest, hoe simpel en klein ook, moet betaald worden en waarvoor belachelijke prijzen worden gevraagd. Verplicht fooiengeld kost 11,50 Amerikaanse dollar per persoon per dag, een biertje kost 3,83 Amerikaanse dollar en diverse dagbestedingen/excursies zijn héél prijzig, etc… Per persoon is een bedrag geblokkeerd op de creditcard, zodat men er zeker van is, dat uitgaven betaald kunnen worden. Ondanks, dat Niene “gratis” is, is ook voor haar een bedrag geblokkeerd. Belachelijk, alsof zij van alles gaat kopen. Uitgaven kunnen alleen betaald worden met een creditcard en er is geen pinautomaat aanwezig. Daarentegen is de vriendelijkheid en service erg hoog.

Elke avond wordt een ontbijtkaart onder de kamer/hutdeur doorgeschoven. Hierop kan men aangeven of men wilt ontbijten in een restaurant of kiest voor roomservice. In het laatste geval kan men aangeven hoe laat de roomservice moet worden gebracht. De kaart moet men ophangen aan de buitenzijde van de kamer/hutdeur. De eerste keer hebben we voor roomservice gekozen, omdat we niet weten wat de nacht gaat brengen met Niene en rustig kunnen opstarten. Op de kaart kan men kiezen uit heel veel diverse drank en eten. Waarschijnlijk waren onze ogen groter dan onze maag en hebben we teveel aangegeven, maar we gaan het merken.

Soms betrappen we onszelf en elkaar erop, dat we Engels praten tegen elkaar en Niene. Het zit zo snel in ons systeem. In het bijzijn van de familie praten we Engels tegen elkaar en Niene, zodat ze ons begrijpen. Zelfs Niene begrijpt sommige dingen.

Morgen is een hele dag op zee, dus we hebben nog televisie gekeken en zijn redelijk vroeg gaan slapen, zodat we morgen uitgerust het schip kunnen gaan verkennen.

Lxxfs
Dedmer, Christa & Niene!

===== ===== ===== ===== ===== ===== =====